Skocz do zawartości

Wsztysko jsane.


Irek

Rekomendowane odpowiedzi

chbya jset to pwadra z zsaterzeneim, że czaytją to aytknwi iertnunaci, bo zjnamoi mjaą pbormely z czatneyim tketósw z for i inynch ietrnreotywch swrieósw psinyach sowbndyom jzękyeim ;)

zrozumiano?

nie do końca- wydaje mi się, że tym w rozumowaniu jest pewien błąd tu nie chodzi o pierwszą i ostatnią literę a o kształ wyrazu który pamiętamy czytając wyrazami. (W typografi kryje się to chyba pod nazwą bouma)

Pod spodem twój tekst jeszcze raz, ale z zachowaniem kształtów wyrazów:

cbyha a jset to pwarda z zsatzreżeinem, że czjtayą to atkynwi ietnranucni, bo zanjmoi mają porblmey z czytaeinm tsketów z for i innych ietnrentowych srewsiów psinaych sowbndyom jęyzkeim ;)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

tu nie chodzi o pierwszą i ostatnią literę a o kształ wyrazu który pamiętamy czytając wyrazami. (W typografi kryje się to chyba pod nazwą bouma)

https://pl.wikipedia.org/wiki/Bouma

Rzeczywiście zapamiętujemy kształt wyrazu. Zwłaszcza, jak często patrzymy na jakiś wyraz. Na pewno zdarzyło się Wam nieraz przeczytać jakieś słowo niewłaściwie, które miało podobny kształt do słowa związanego z SEO (czyli ogólnie słowa na które często patrzymy).

Np. zamiast "faza", przeczytać "fraza". (U mnie czasem bywa odwrotnie, ze względu na tematykę studiów).

W tej chwili nie przypomnę sobię konkretnych słów, ale wiem, że dużo ich jest.

Podobnie jest z pisaniem. Wydaje mi się, że piszę to co mam na myśli, a później okazuje, się że podświadomie napisałem zupełnie inne słowo, najczęściej związane z SEO. Ale to inna sprawa, wg. mnie bardziej interesująca. Jak ktoś ma jakieś materiały z tym związane, chętnie poczytam.

Autor postu nie ponosi żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z wykorzystania zawartych w nim informacji.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Chyba trochę się myliłem.

Być może Czytelnik spotkał się z wiadomością e-mailową (https://www.mrc-cbu.cam.ac.uk/

personal/matt.davis/Cmabridge) informującą, że można pisać zdania, w których środkowe

litery wyrazów są poprzestawiane, a i tak wszyscy z łatwością je zrozumieją. Jak widać,

nie ma zancenzia w jkaeij keolnjocśi wstypęjuą leirty w wrayize, wżane jset tlkyo to, by

peirzswa i otsantia letria błyy na siowm msejciu. Rsetzę mżona sboie dwonoile wzmeisyać,

a i tak cyatnzie nie srpwai żdanej tndrośuci.

To oczywiście nieprawda. Zdania składające się z wyrazów z poprzestawianymi literami

rozumiemy prawie tak dobrze, jak te z poprawnymi wyrazami. Możemy odgadnąć znaczenie

zdania w danym kontekście ze względu na nadmiar otrzymanej informacji. Wiemy,

że zdanie musi mieć sens, a to ogranicza zakres możliwych słów, z jakich może być

ono zbudowane. To samo dotyczy składni: zasady gramatyczne oznaczają, że tylko niektóre

słowa mogą znaleźć się w danym miejscu zdania. Dysponujemy również informacją

o długości wyrazów, a także o tym, z jakich liter się składają. Brakuje tylko informacji

o kolejności liter w środku wyrazów. A skompensowanie tego braku to pestka dla naszej

zdolności językowej, czyli procesu, jaki przebiega zasadniczo w sposób równoległy,

spełniając liczne ograniczenia.

ftp://ftp.helion.pl/online/100taj/100taj-4.pdf (30 strona)

Autor postu nie ponosi żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe z wykorzystania zawartych w nim informacji.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zarchiwizowany

Ten temat przebywa obecnie w archiwum. Dodawanie nowych odpowiedzi zostało zablokowane.

  • Ostatnio przeglądający   0 użytkowników

    • Brak zarejestrowanych użytkowników przeglądających tę stronę.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę. Warunki użytkowania Polityka prywatności